Het geluk stond aan de zijde van de zes van de zeven bemanningsleden van de Halifax II «NP-L» LW298 van 158 Squadron, die vijfhonderd meter ten westen van het Limburgse Vlijtingen tegen de aarde smakte. De oorzaak van de crash blijft een mysterie. Frank Hill, de navigator, liet later weten « Zo’n vijftien kilometer ten zuiden van Antwerpen werkten de bestuursorganen van het toestel niet meer. Het vliegtuig geraakte in een tolvlucht en de piloot gebood ons te springen.»

Leutnant Otto Fries, steeg om 18.23 uur met zijn « G9+EM » van de basis Sint-Truiden op. Reeds om 19.30 uur kreeg hij de Halifax V «MP-X» (LK932) van 76 Squadron te pakken. Deze explodeerde bij Lanaken, doch er was niemand meer aan boord. De piloot, F/Lt Dennis G. Hornsey, rapporteerde later :

«Omstreeks 20 uur werden we langs onder aangevallen door een nachtjager. De brandstoftanks in de bakboordvleugel stonden in brand en ik gaf het bevel om het vliegtuig te verlaten... Het verloor wel 5000 voet hoogte en de vlammen werden almaar groter. Dan sprong ik.»

Die vooravond stortte een Halifax Mk II neer te Retie, in de « Bosdellen » . De «LK-L» (JN290) was het enige verlies van de 21 viermotorige bommenwerpers die het 51 Squadron die nacht uitzond. Jeanne Maeriën zag het gebeuren : « Wij keken naar buiten en we zagen een enorme vuurbal die naar beneden kwam. Met een immens lawaai kwam het gevaarte onze richting uit. De piloot heeft nog geprobeerd het vliegtuig op te trekken. Daardoor is het niet op ons huis gestort.» Haar zus Maria herinnerde zich nog : « Wij mochten van onze ouders ‘s avonds niet meer gaan kijken.

Het nachtelijk gedreun van de overtrekkende bommenwerpers boven België werd pas verstoord in de nacht van 22/23 oktober, wanneer Bomber Command een raid organiseerde tegen Kassel. 569 bombardementstoestellen namen aan deze missie deel, 7,6 % voor de allerlaatste maal ... Toch werd het bombardement als geslaagd beschouwd. Bommenwerpers in moeilijkheden dropten hun lading te vroeg. Zo vielen er zes bommen te Noiseux, ten oosten van Dinant, en twintig brandbommen te Forêt, ten zuidoosten van Luik. Gelukkig waren het incidenten zonder veel schade, en zonder slachtoffers.

Het 419 « Moose » Squadron, zou tijdens de raid op Frankfurt  twee Halifaxes verliezen. Zestien machines vertrokken van Middleton-St-George. De «VR-D» (JD463) van Sergeant Fare verliet om 17.37 uur voor de laatste maal de Britse bodem. Op de terugweg, om 22.36 uur, werd de Halifax op een hoogte van 5200 meter onderschept door de Bf 110 van Leutnant Josef Nabrich, een piloot van de I./NJG 1, die Venlo als thuisbasis had. Het toestel werd dodelijk getroffen en slechts één vliegenier kon springen : de Canadese bommenrichter Sergeant Wilfried Renner.

Tijdens de nacht van 4/5 oktober viel de RAF Frankfurt aan. Van de 406 machines gingen er 2,5 % verloren.

Pas in de nacht van 3/4 oktober 1943 raakte Bomber Command boven België slaags met haar Duitse tegenstanders. Luchtmaarschalk «Bomber» Harris zond 547 toestellen naar Kassel. Het resultaat zou de volgende ochtend vrij mager uitvallen. Zijn strijdmacht verloor 4,4 % van de ingezette bommenwerpers, het eigenlijke doelwit werd nauwelijks geraakt want de bommen tuimelden voornamelijk in de buitenwijken van de stad. De «Pathfinders» waren er immers niet in geslaagd het doelwit te markeren, wat voornamelijk te wijten was aan de slechte weersomstandigheden en de Duitse tegenmaatregelen.

In de provincie Antwerpen stortte een toestel neer, naar we vermoeden te Aartselaar. De bemanning van de Halifax LK629 van 427 Sqn werd binnen de dikke muren van Fort III begraven, althans de schamele resten ervan. Het waren F/Sgt Bernard Buxton, de 21-jarige piloot; W/OII Clement Cahill RCAF, bommenrichter (21 jaar); W/O John Robertson, de navigator RCAF (20 jaar); W/OII Harold Pithie RCAF, de radiotelegrafist; Sgt Norman Huxley, boordmeccano (26 jaar); Sgt Robert Fraser RCAF en Sgt William Breen RCAF, de twee boordschutters. We vinden hun graven terug op het Schoonselhof.

Te Brustem vond de achtkoppige bemanning van de Halifax LK894 'IP-K' van het Canadese 434 Sqn een voorlopige rustplaats. Zij stierven bij Kessenich : P/O Francis Leaver, de Canadese piloot (22 jaar); Sgt Frank Bartlett, zijn copiloot (22 jaar); P/O Lloyd Kerr RCAF, bommenrichter; P/O Charles Burgess, navigator ; P/O Maurice Howard, radiotelegrafist; W/OII John A. Box, boordmeccano, en de boordschutters F/Sgt Leslie Patrick RCAF (23 jaar) en P/O Stanford Young RCAF.

Bij Hechtel-Eksel stortte een Halifax van 158 Sqn neer. Aan boord van de HR739 'NP-U' kwamen vier mensen om het leven : P/O Ronald W. Wildman, de 23-jarige piloot; F/Sgt William Bryden (22 jaar); F/Sgt William Browne en Sgt James Clenton. Enkel de laatste was een Brit, de drie overige waren Australiërs. De Sergeanten C.C. Gardener, de Canadees R.G. Townley en J. Partington, werden gevangen genomen.