Bij die luchtaanval op Augsburg in de nacht van 25 op 26 februari verloor Bomber Command achttien Lancasters en vijf Halifaxes. De Florennes Gruppe nam er drie voor haar rekening : Ludwig Meister haalde ze allemaal neer boven de Franse Ardennen, in de regio Rethel en Vouziers. Maar het was een piloot van de 3./NJG 6, Fw. Günther Bahr, die een overwinning boven België claimde. Om 21.28 uur hing hij ten zuidoosten van Neufchâteau op een hoogte van maar liefst 5800 meter achter de Lancaster ND417, een toestel van 103 Squadron. Aan het stuur zat de 34-jarige Flight Lieutenant William Eddy.

Ter hoogte van Paal, een uiterste hoek van het Verdronken Land van Saeftinghe, maar nog op Nederlands grondgebied, werd een bommenwerper neergehaald - waarschijnlijk door Hans-Eckart von Bonin van de Stab II.NJG 1. Het was de Lancaster LL720 "EQ-R" .

Na haar verblijf bij Berlijn, en cursus met de SN-2, stond de I./NJG 4 terug op Florennes. Op de terugweg onderschepte Hauptmann Herget niet ver van zijn basis de Lancaster JB724 « OL-V » van het 83 « Pathfinder » Squadron, die om 3.45 uur neerkwam te Sautour, nabij de plek waar in de nacht op 27/28 april 1942 een Wellington neerkwam. Hier kon geen van de zeven bemanningsleden ontsnappen ; F/Lt Selwyn Alcock vond samen met Sgt Stanley Bullamore, F/L Eric Sargent DFC, F/Lt Leslie Davis, F/O Robert Adamson, W/O Victor Osterloh en F/Lt William Hewson de dood en werd begraven te Juzaine.

De donderdagnacht van 27 op 28 januari 1944 vloog Bomber Command weerom richting Berlijn. Maar liefst drieëndertig Lancasters keerden de volgende ochtend niet naar hun basis terug. Drie ervan vonden hun einde in België.

De eerste operatie van Bomber Command in het oorlogsjaar 1944 ging in de nacht van 1/2 januari weer richting Reichshauptstadt, Berlijn. Bij de terugkeer liep de route over Zuid-België, waar de nachtjagers van de I./NJG 4 de vermoeide bemanningen opwachtten. Vooral boven de provincie Henegouwen ontwikkelden zich enkele heftige luchtgevechten.

De eerste operatie van Bomber Command in het oorlogsjaar 1944 ging in de nacht van 1/2 januari weer richting Reichshauptstadt, Berlijn. Bij de terugkeer liep de route over Zuid-België, waar de nachtjagers van de I./NJG 4 de vermoeide bemanningen opwachtten. Vooral boven de provincie Henegouwen ontwikkelden zich enkele heftige luchtgevechten.

Een bommenwerper die die nacht binnen de Belgische landsgrenzen neerkwam, was  een van de acht Lancasters die die nacht er op uit gestuurd werden om een wapenfabriek FN te Herstal bij Luik te bombarderen. Gezien het precaire karakter van deze missie werd de uitvoering overgelaten aan het beroemdste squadron van de Royal Air Force, het 617 « Dam Buster » Squadron.

Het meest bizarre incident die nacht voltrok zich boven Tessenderlo. Aan boord zat Pilot Officer Leslie Morrison, die zijn twaalfde missie vloog vannacht. In 1944 rapporteerde de 24-jarige gewezen vertegenwoordiger uit het Australische New South Wales aan de Britse inlichtingendienst :

Op het Ehrenfriedhof van de Limburgse basis werd nog een complete bemanning begraven, de Lancaster W4123 « UL-R2 » stortte neer op het gehucht «De Plank» te Sint-Martens-Voeren. De captain van deze crew was Sergeant Frank Ball. Zijn broer schreef :

Een  Duitse « gast » in het Belgische luchtruim was Hauptmann Karl-Heinz Kamp van de III./NJG 4 die op 200 meter ten westen van Baugnez (bij Malmedy) vanop 5500 meter een toestel neerhaalde, dat hij identificeerde als een Halifax. Het ging hier over de Lancaster DS758 « EQ-H » van 408 « Goose » Squadron, waarvan de hele bemanning – op één na – te Hotton te ruste gelegd werd. Want die ene, was net als bij de voornoemde LW320, een Amerikaan, Lieutenant L. Stiller, die na de oorlog in New York begraven werd. Zijn bemanning bestond nog uit P/O Kenneth Brager (piloot, RCAF), P/O Thomas D.