Op 19 juli vindt boven het Westvlaamse Zonnebeke een luchtduel plaats. Adolf Claus herinnert zich : "Het was kort na de middag, ik lag wat uit te rusten in de schaduw achter de haag vlak naast mijn huis. Opeens werd het luchtruim verstoord door een hels motorengeronk van dooreen kruisende jachtvliegtuigen, en het ontaarde in een hevig luchtgevecht. Het geknetter van de boordwapens bracht de streek in opschudding. Mijn broer Georges, die een vijftigtal meter verder woonde op de hoek van de Frezenbergstraat, was eveneens naar buiten gelopen om het luchtgevecht gade te slaan. Opeens werd de Duitse jager getroffen. De piloot kon nog net zijn toestel verlaten, en hing weldra te bengelen aan zijn valscherm.

Het toestel dat uit de richting Geluwe kwam dook in volle snelheid naar de grond, recht naar het huis van Georges. M'n broer trachtte zich met de doodsangst op zijn lijf veilig te stellen. Gelukkig sloeg de machine te pletter in zijn stukje weiland aan de hoek van de Frezenbergstraat, op nauwelijks dertig meter van zijn woning. Het helse gevaarte sloeg een put van meer dan vijf meter diepte en werd volkomen tot schroot herleid. De drie schroefbladen waren afgebroken en lagen ingeslagen tegen de wanden van de put. Een afgekraakte vleugel lag honderd meter verder in een korenveld. Er ontstond geen brand, daar het grootste gedeelte van de machine onder de aarde terecht was gekomen. De piloot was intussen met zijn valscherm geland op het grondgebied Geluwe. Hij was gekwetst aan de handen en aan de hals."

De piloot die bij dit gevecht de duimen moest leggen heette Lt Heinz Rahardt en hij behoorde tot het 2.Staffel.  Heinz Rahardt had twee overwinningen op zijn naam staan. Hij zou nog slechts één maand te leven hebben; op 18 augustus 1942 sneuvelde hij. Hij was net 21 jaar geworden.