Voor de raid naar Essen op 26/27 maart zette Bomber Command meer dan zevenhonderd bommenwerpers in. Hiervan gingen er slechts negen verloren, wat een percentage van slechts 1,3 % betekende. Vier daarvan kwamen in België terecht.

Hauptmann Herget was als eerste vertrokken van Florennes en kreeg de eerste prooien voorgeschoteld. Om 22.55 uur was dat de Halifax HX295 « ZA-A » van 10 Squadron. De Canadese F/S Ross Corby was 22 jaar en staartschutter van de bommenwerper :

« Tijdens de terugweg werden we door een nachtjager beschoten. We kregen geen brandstof meer en de stuurboordvleugel werd er afgeschoten. Het vliegtuig dook naar omlaag en de skipper gebood ons te springen. Ik landde in een bos bij Hastière-Lavaux. De volgende dag kreeg ik te eten en een schuilplaats van een weerstander. Op 4 april verhuisde ik naar Doisches, waar ik drie weken verbleef. Daar kwam ik in contact met Sgt Farmer, een ander lid van mijn bemanning. »

Farmer was de rugkoepelschutter die eveneens kon ontkomen. De twee verscholen zich in de bossen, raakten verwikkeld in gevechten met terugtrekkende Duitsers, en op 5 september waren ze in Parijs.

Zo hadden ze veel meer geluk dan de rest van hun bemanning. P/O Ronald Simmons (piloot, 26 jaar), Sgt Thomas Arnold (navigator, 21 jaar), F/S Leonard Chapman (bommenrichter, 22 jaar), Sgt James Hendry (boordmeccano, 20 jaar) en Sgt Ivor Laughlin (radiotelegrafist, 21 jaar) stortten vanop een hoogte van vijf kilometer naar omlaag en stierven niet ver van de Maasoevers.