Major Walter Ehle, de Kommandeur van de II./NJG 1, werd zo met zijn Messerschmitt Bf 110 G-4 « G9+AC » (Wnr.5575) naar Mannheim gezonden. Na er vruchteloos rondjes gedraaid te hebben besloot hij weer naar Sint-Truiden te keren. Terwijl hij de manoeuvres inzette viel de landingsbaanverlichting uit. De Kommandeur gaf volgas om een tweede circuit aan te vangen, in de veronderstelling dat de verlichting weer zou aanfloepen. Het weer was barslecht, en mede hierdoor bemerkte Ehle te laat een obstakel waartegen hij met zijn Messerschmitt smakte. De jager stortte neer te Horpmaal. De hele bemanning kwam om het leven. Naast Walther Ehle (31 jaar) waren het Ofw Ludwig Leidenbach, de radiotelegrafist (32 jaar) en Uffz Heinz Derlitzki, de boordschutter (24 jaar).

Sint-Truiden was haar Kommandeur kwijt. Hij werd met veel eerbetoon te Brustem ter aarde besteld, samen met de twee overige gesneuvelden. Otto Fries droeg het kussen met daarop ondermeer het Ridderkruis dat zijn bevelvoerder enkele weken tevoren gekregen had uit handen van Generaal Kammhuber. Ehle liet een jonge vrouw, Inge, achter in Hamburg.

Walter Ehle werd op 28 april 1913 geboren te Windhoek, in de voormalige Duitse kolonie Zuidwest-Afrika (tegenwoordig Namibië), geboren. Hij begon de oorlog als Staffelkapitän in de 3./ZG 1 boven Polen. Ehle eindigde de Poolse veldtocht met twee overwinningen. In oktober van dat jaar werd hij aangezocht om de Duitse nachtjacht gestalte te geven, en werd meteen Kommandeur van de II./NJG 1. Ehle arriveerde in maart 1942 met zijn Gruppe op Sint-Truiden en stapelde zijn overwinningen op. Zijn totale score bedroeg 36 Luftsiegen.

De opvolger werd Oberleutnant Eckart-Wilhelm von Bonin, die tot dan de Staffelkapitän was van de 6.Staffel. Hij had reeds 24 overwinningen op zijn actief staan.