Sergeant Bill Marshall en zijn bemanning waren nieuwkomers. Ze hadden zopas hun training in de “Operational Training Unit” (OTU) te Lossiemouth in Schotland beëindigd. Via Hartford Bridge en de 34 Wing Support Unit vervoegden zij 69 Squadron te Melsbroek begin 1945. Ondertussen hadden ze wel twee van hun bemanningsleden verloren. Een werd vervangen door Len Larkin als bommenrichter, en de nieuwe staartschutter werd W. Readman, die al in het smaldeel was. Op 24 februari 1945 is de bemanning klaar voor een oorlogsopdracht boven vijandelijk gebied.

Flying Officer Tinker was bij het 69 Squadron sinds het opnieuw opgericht was in Northolt in May 1944. Hij was een van de populairste piloten.

Het was nu begin februari 1945 en Tinker en zijn bemanning waren klaar voor de laatste operationele vlucht van hun operatietoer, daarna zouden ook zij van verlof en een rustperiode buiten de gevechtszone genieten. Ze konden deze laatste opdracht niet uitvoeren in hun vertrouwde Wellington want deze werd vernietigd gedurende het bombardement op Melsbroek op nieuwjaardag 1945.

Het 69 Squadron werd opgericht in Malta in 1941. Van daar uit voerde het oorlogsoperaties uit in het Midden-Oosten en Italië.
Het had zich onderscheiden door de acties over Taranto waardoor het voor de Fleet Air Arm van de Royal Navy mogelijk werd de meeste slagschepen van Italië te beschadigen of tot zinken te brengen. Daarna viel het squadron de Italiaanse kruisers aan op zee als steun aan de grote overwinning
te Matapan van de Royal Navy. Na de invasie van Italië werd deze eenheid naar Sicilië gestuurd waar het ontbonden werd.