Op maandag 21 juli, om 7u.35, stijgt de Spitfirepiloot F/Lt Thomas Ritchie van het 602 Sqdn voor de tweede maal op.

Deze ochtend zou zijn squadron samen met het 485 Sqdn drie Stirlings tot boven Rijsel escorteren.  De Spitfires tanken onderweg nog eens brandstof te North Weald en stijgen naar 18000 voet hoogte. F/Lt Thomas Ritchie, een Schotse snelheidsduivel uit Milngavie, was reeds voor de oorlog lid van de Scottish Flying Club bij Glasgow en werkte toen in de verpakkingsfirma van zijn ouders. In 1939 vervoegde hij de RAF. Na zijn training vloog hij in het Schotse 602 Sqdn. Daar nam hij actief deel aan de 'Battle of Britain'. Op 16 augustus 1940 achtervolgde hij een Ju 87, maar de boordschutter van de Stuka wist zijn Spitfire buiten gevecht te stellen. Thomas Ritchie keerde met een zwaar beschadigde Spit terug naar Westhampnett. Op vrijdag 24 augustus raakte hij betrokken bij een luchtbotsing met een Hurricane. Voor de tweede maal in één week keerde hij met een beschadigde machine terug. Op 6 september sloeg hij zich doorheen een luchtgevecht met Bf 109's boven Hailsham. Ditmaal hadden de Duitse jagers hem bijna te pakken. Met granaatsplinters in de benen landde hij op Westhampnett en werd in een hospitaal opgenomen. Zijn oversten dachten dat het zo al welletjes was en boden Ritchie een promotie aan als Flight Lieutenant en een kantoorjob.

Doch Thomas Ritchie verkoos in zijn Squadron te blijven.

Op 21 juli 1941 werd hij gepromoveerd tot leider van de A-flight en trok hij met een verouderde Spitfire Mk IIA naar de gewenste 'rendez-vous'-hoogte met de viermotorige Stirling-bommenwerpers.

Om 8u20 Belgische tijd loeit ondermeer op Moorsele de alarmsirene. Het duurt niet lang of de Schlageter-piloten van de I. en II. Gruppe vinden de indringers boven het Noordfranse landschap. Hauptmann Johannes 'Hannes' Seifert duikt met zijn Geschwaderstab naar Ritchies A-flight. 'De vijand werd doordacht en resoluut geleid' rapporteerden de overlevende 602 Sqdn-piloten. Geen wonder, want 'Hannes' Seifert behoorde tot het kruim van de I.Gruppe.

Om 8u25 neemt hij Ritchies P8478 op de korrel en ziet hij zijn slachtoffer ten zuidwesten van Ieper neerstorten. Ritchies collega's kijken toe hoe hun 'leader' direct getroffen wordt en stuurloos naar de aarde duikt, om op het gehucht Busseboom te Reningelst uit elkaar te spatten.

Nauwelijks een kwartier later hangt Hannes Seifert boven het Kanaal in het kielzog van de thuisvliegende Stirlings van het 15 Sqdn. Hij geeft er één de volle laag. De overwinning op deze 'Viermot' wordt hem toegewezen, maar de Britse bemanning weet nog Groot-Brittannië te halen...

Ook de Moorseelse II.Gruppe wilt absoluut een graantje meepikken. Obfw März van het 5.Staffel beweert na zijn landing 'om 8u35 ten westen van Rijsel een Spitfire' neergehaald te hebben. Maar bij März is het Rijksluchtvaartministerie niet zo gul met het toekennen van een overwinning.

Van het 4.Staffel keert Obgefr Heinrich Gleixner niet naar Moorsele terug, hij sneuvelt tijdens zijn dertiende missie bij La Chapelle d'Armentières.

Intussen verzorgen de bezettende overheden de teraardebestelling van Seiferts slachtoffer, F/Lt Thomas Ritchie. Hij wordt te Reningelst begraven, naast P/O Kenward Knox, de piloot die enkele weken ervoor bij hetzelfde Westvlaamse dorpje sneuvelde. Een Duitse erehaag vuurt enkele saluutschoten af. Een buurtbewoner verzamelt die avond de lege hulzen die op het gazon van het kerkhof in het rond gestrooid zijn. Na de oorlog keerde Ritchies vader naar de plaats waar zijn zoon het leven verloor. Hij kreeg er de hulzen van de saluutschoten.

Op Ritchies grafschrift op het kleine kerkhof van Reningelst vinden we een interessante verwijzing naar het feit dat hij een van Churchills 'Few' was uit de Slag om Engeland : "One of the few tho who we owe so much - That his sacrifice might not be in vain" - "Een van de enkelen die zoveel voor ons gedaan heeft - Moge zijn offer niet tevergeefs zijn".