Een zware slag was de dood van kapitein-vlieger (Flight Lieutenant RAF) Jean Offenberg (°3 juli 1916 Laken) 'Pyker' werd geboren als zoon van een Nederlander en een Belgische. In 1936 nam hij dienst in het Militair Vliegwezen, drie jaar later is hij jachtpiloot te Nijvel. Op 10 mei 1940 behaalde hij zijn eerste overwinning op een van de Dornier Do-17's die het Belgische luchtruim binnenvlogen. Via Marokko belandde hij op 17 juli 1940 als onderluitenant-vlieger in Groot-Brittannië. Hij vloog in het 145 Sqn tijdens de Slag om Engeland, waar hij twee overwinningen behaalde. Op 17 juni 1941 werd hij samen met de Hemptinne naar 609 Squadron gestuurd. De dag daarna ontving hij als eerste Belgische piloot het DFC. Op 27 juni werd hij C.O. (Commanding Officer) van B-flight. Op 7 juli haalde hij bij Le Touquet een overwinning op een Messerschmitt. Op 17 september 1941 werd zijn Spitfire W3236 'PR-M' tijdens een luchtgevecht zwaar beschadigd. Op 1 november 1941 schoot hij de Bf 109 E-4 neer van Oblt. Hermann Reifferscheidt van 1/JG 2, die voordien nog Jottard had neergehaald. Op 22 januari 1942 kwam hij jammerlijk om het leven toen zijn Spitfire AB188 'PR-Y' om 15u.30 in een luchtbotsing met een Spitfire van 92 Sqn, bestuurd door de Franse sergeant-vlieger de Renzi, betrokken raakte bij Digby (Blackney Heath). Vier dagen later werd Offenberg op de begraafplaats van Scopwick ter aarde besteld. Zijn agendanotities worden veel later teruggevonden en gepubliceerd als 'Les Carnets d'Offenberg'. In november 1993 werd op de begraafplaats van Scopwick door de Royal Air Force een gedenkzuil ingehuldigd ter nagedachtenis van 'Pyker'. De 101^e promotie van de Koninklijke Militaire School en de basis van Florennes werden naar hem genoemd.

Frank H. Ziegler, de intelligence officer van 609 Squadron, schreef bij Jeans dood  het volgende opitaaf :

Here in a corner of an English shire

Far from the homeland that he fought to save,

A Belgian pilot sleeps, who dying gave

His hall, for all of England to admire.

Here was a warrior of the lonely sky

Modest and brave, outstanding of his race,

Who winged the outer air with swallow's grace.

To us it hardly seemed that he could die.

And many friends who loved him and who live

Live thanks to him - his was the magic touch

That plucked them from the death he scorned so much,

And like a shepherd homed them. Do not grieve

If you should pass this way in after years -

His was a life that shone too bright for tears.