Aangezien Jules de Laminne de opleiding van twee officieren mocht verzorgen, bestelde het Ministerie van Oorlog een Farman via de Laminne. Op 14 november 1910 werd het toestel in Mourmelon door Guillaume Deguel, de mecanicien van de Laminne, gedemonteerd. De kisten met onderdelen werden per trein naar Haren vervoerd en vandaar per vrachtwagen naar Kiewit. Daar hadden de geniesoldaten ondertussen een loods gebouwd. Nadat Pauwels en Grade het toestel weer ineen hadden gestoken, werd het ingevlogen en getest door Jules de Laminne. Hij zou dat toestel ook gebruiken bij de verdere opleiding van de militaire leerlingen. Omdat het ministerie verbood dat er gevlogen zou worden als de wind harder dan drie meter per seconde waaide, moest de Laminne tot 20 november wachten om zijn eerste testvlucht te maken.

Het allereerste vliegtuig van het Belgisch leger was een Farman HF 3 “type école” met constructienummer 93. In de prille Belgische luchtstrijdkrachten kreeg het het nummer "1" mee.

En samen met de vorming van de eerste militaire vliegeniers, werden ook de eerste mecaniciens opgeleid. Het waren eveneens geniesoldaten die in Kiewit leerden hoe een vliegtuig moest hersteld en onderhouden worden.

Tijdens die maand december werden er brokken gemaakt, maar dankzij de technische kennis die op Kiewit huisde, werd de Farman snel gerepareerd. Men maakte van de gelegenheid gebruik om op de onderkant van de vleugels in grote letters “ARMEE BELGE” te schilderen.