Ernest Demuyter was de winnaar van de fameuze internationale Gordon Bennett-ballonwedstrijd van de edities van 1920, 1922 en 1923. Aangezien de start telkens in het land van herkomst van de vorige winnaar werd gehouden, kwam de eer in 1924 ook weer aan België toe. Net als vorig jaar, welke dramatisch afliep voor enkele bemanningen, waren de terreinen van Solbos te Elsene weer het toneel van een bijzonder spektakel. Ditmaal namen zeventien teams uit zeven landen deel.

Demuyter kwam er ook dit jaar als de beste uit. Samen met zijn copiloot L. Coeckelbergh verbleef hij 43 uur en 16 minuten in de ballonmand, die hen 713 kilometer in vogelvlucht van het vertrekpunt voerde. Het grootste deel van de Belgica-route ging over de Noordzee. Demuyter besliste uiteindelijk aan de Schotse kust voet aan wal te zetten. Hij klopte de tweede op de lijst met maar liefst 390 kilometer. De overige ballons kwamen in Frankrijk, Groot-Brittannië en Nederland terecht. De bemanning Veenstra/Quersin moest haar Prince Léopold al bij Leffinge aan de grond zetten.

De overwinning van Ernest Demuyter was de kroon op het werk van de ballonvaarder. Het wedstrijdreglement schreef immers voor dat de wisselbeker defintief toegewezen werd aan diegene die die drie maal na elkaar won.