In de tweede helft van maart 1915 maakte de Morane Saulnier hoogdekker van Roland Garros het West-Vlaamse luchtruim onveilig. Ingedeeld bij de escadrille M.S. 23, die met de verdediging van de haven van Dunkerque was belast, patrouilleerde Garros urenlang rond op zoek naar een prooi. Kost wat kost wilde hij het effect demonstreren van het 8 mm Hotchkiss machinegeweer dat op de motorkap van zijn Morane Parasol was gemonteerd; dat de mitrailleur – dank zij de stalen deflectiewiggen op de schroefbladen – door de schroefcirkel heen kan schieten, was voor zijn tijd uniek. Elke lader van het machinegeweer bevatte twintig patronen. De ronde romp van deze tot een eenzitter omgebouwde Morane eindigde vooraan in een platte conische spinner (“la casserolle”), die met de schroefnaaf rondtolde.

Eindelijk, op 1 april 1915 slaagde Garros erin tussen Veurne en De Panne een Albatros neer te schieten. Met deze overwinning, schreef J. M. Bruce, opende Garros “the era of the true fighter aircraft”  - het was een primeur in de luchtoorlog, aangezien het de eerste maal was dat een vliegtuig met een vaste mitrailleur werd neergehaald.

Het slachtoffer was een Albatros van de Flieger Abteilung 40, gestationeerd te Handzame. Garros vindt het wrak te Oudekapelle, met ernaast de verkoolde lichamen van Gefreiter August Spachholz en Leutnant Walter Grosskopf.